DS-41-14

• 29.4.86 r. do 3.6.86 r. – Specjalna Komisja ds. Kontrpropagandy Doraźnej, prowadzona przez prof. Aleksandra Zerolewa.
• 3.6.86 r. do 26.12.91 r. – Utajone Towarzystwo Prawdy ███████████ █████ ZSRR.
• 26.12.91 r. do dziś – Katedra Fizyki Współczesnej Rosyjskiej Akademii Nauk, w szczególności zespół prof. ███████ █████████████████.

Specjalna Komisja ds. Kontrpropagandy Doraźnej została powołana 29.4.1984 r. w celu znalezienia podmiotu odpowiedzialnego za DS-41-14. Pierwsze podejrzenia padły na polskie podziemie, działające przy wsparciu państw Zachodu, w celu destabilizacji społeczeństwa Polskiej Republiki Ludowej. Po wykluczeniu ingerencji obcych sił jako źródła DS-41-14 i powiązaniu DS-41-14 z incydentem „Zatrute Jutro”, badania zostały przekazane Utajnionemu Towarzystwu Prawdy.

Mechanizm działania DS-41-14 został poznany do stopnia wystarczającego do zastosowań militarnych. Dnia ██.█.1987 r. po raz pierwszy przetestowano DS-41-██ z zadowalającymi rezultatami. Przez następne lata powstawały kolejne urządzenia, wykorzystujące zjawisko Wierzbowicza, m. in. DS-41-21, DS-41-34 „Automaton Tuczniewa” czy Stacja „████████ ████████”.

Od 2010 r. badania zastosowań militarnych zjawiska Wierzbowicza nie są już prowadzone z powodu odkrycia lepiej zrozumianych i bardziej niezawodnych metod wpływu parapsychologicznego.

Badania nad szczegółową strukturą i mechanizmem działania DS-41-14 nadal trwają, z nadzieją na odkrycie nowych zjawisk nadnormalnych lub sposobem na neutralizację DS-41-14.

Wykluczono udział DS-41-14 w zdarzeniach poprzedzających incydent „Zatrute Jutro”. Jednoznacznie potwierdzono, że DS-41-14 jest efektem, a nie przyczyną, incydentu.

Szczególnym zainteresowaniem teoretycznym cieszy się DS-41-14-A. Grupy badawcze we współpracy z agencjami wywiadowczymi potwierdziły, że DS-41-14-A istnieje wyłącznie w ramach DS-41-14 i nie jest w stanie oddziaływać ze światem zewnętrznym w żaden mierzalny sposób. Najbardziej obiecujące hipotezy dotyczące natury DS-41-14-A opierają się na koncepcie multiwersum. Pełne zrozumienie DS-41-14-A, zatem, mogłoby umożliwić rozwój zupełnie nowych gałęzi fizyki i dominację Federacji Rosyjskiej nie tylko nad światem, ale i potencjalnie nad wieloma wielo- lub metawszechświatami.

DS-41-14 jest pierwszą odkrytą encją przejawiającą właściwości zagrożenia poznawczego, aczkolwiek w niewielkim stopniu. Poniżej przedstawiono objawy narażenia na DS-41-14.

• W większości wypadków – silne znużenie i narastająca apatia wobec treści DS-41-14. Dzięki tej właściwości DS-41-14 jest przeważająco nieszkodliwe i nie wymaga szczególnych środków ostrożności. Jest to tzw. efekt samopowstrzymujący. Spowodowany jest on niekontrolowanym procesem tworzenia DS-41-14 i został wyeliminowany już ze wczesnych prototypów urządzeń Wierzbowicza.
• Część osób przejawia pozytywne reakcje emocjonalne wobec DS-41-14 i DS-41-14-A, często rozpowszechniając informacje o ich istnieniu i treści wśród otoczenia. Długoterminowe obserwacje wykazały, że ten efekt nie jest stały i generalnie zanika po nie dłużej niż kilku latach od pierwszego narażenia. Jest to tzw. efekt samorozpowszechniania.
• W bardzo niewielu przypadkach dochodzi do gwałtownych reakcji – nagłego pobudzenia, połączonego z patologiczną agresją skierowaną wobec DS-41-14-A. Po dłuższym (ok. 30 min) narażeniu na DS-41-14 dochodzi do zamroczenia, a nawet utraty świadomości. Symptomy zanikają w przeciągu 24 godzin; pozostaje jednak niemal całkowita amnezja, obejmująca wspomnienia z narażenia. Jest to tzw. efekt aktywny.

DS-41-14 wzbudziło ogromne zainteresowanie wśród dowództwa Armii Radzieckiej ze względu na potencjalne zastosowania militarne broni wywołującej dwa ostatnie efekty (lecz z wywoływaną agresją skierowaną wobec wybranego podmiotu, np. wroga politycznego).

Poniższe zdjęcie zostało wykonane podczas incydentu „Zatrute Jutro” i przedstawia rozległe uszkodzenia obiektu.

Zdjęcie

Poniższy kadr pochodzi z jednej z transmisji DS-41-14 z roku 201█. Na pierwszym planie widoczny jest DS-41-14-A.

Kadr